پوشاندن بدن در نماز
مسأله 786 - مرد باید در حال نماز، اگرچه کسى او را نمىبیند عورتین خود را بپوشاند، و بهتر است از ناف تا زانو را هم بپوشاند.
مسأله 787 - زن باید در موقع نماز، تمام بدن حتّى سر و موى خود را بپوشاند ولى پوشاندن صورت به مقدارى که در وضو شسته مىشود و دستها تا مچ و پاها تا مچ پا لازم نیست. امّا براى آن که یقین کند که مقدار واجب را پوشانده است، بنابر احتیاط مقدارى از اطراف صورت و قدرى پایینتر از مچ را هم بپوشاند.
مسأله 788 - موقعى که انسان قضاى سجده فراموش شده یا تشهّد فراموش شده را بجا مىآورد بلکه بنابر احتیاط واجب در موقع سجده سهو هم باید خود را مثل موقع نماز بپوشاند.
مسأله 789 - اگر انسان عمداً، در نماز عورتش را نپوشاند، نمازش باطل است، بلکه اگر از روى ندانستن مسأله هم باشد بنابر احتیاط واجب باید نمازش را دوباره بخواند.
مسأله 790 - اگر در بین نماز بفهمد که عورتش پیدا است، باید آن را بپوشاند و چنانچه پوشاندن عورت زیاد طول بکشد در وسعت وقت، نماز را رها کند و دوباره بخواند، ولى اگر بعد از نماز بفهمد که در نماز، عورت او پیدا بوده، نمازش صحیح است.
مسأله 791 - اگر در حال ایستاده لباسش عورت او را مىپوشاند ولى ممکن است در حال دیگر، مثلاً در حال رکوع و سجود نپوشاند، چنانچه موقعى که عورت او پیدا مىشود، به وسیلهاى آن را بپوشاند، نماز او صحیح است. ولى احتیاط مستحب آن است که با آن لباس نماز نخواند.
مسأله 792 - انسان مىتواند در نماز، خود را به علف و برگ درختان بپوشاند ولى احتیاط آن است موقعى خود را با اینها بپوشاند که چیز دیگرى نداشته باشد.
مسأله 793 - اگر غیر از گل هیچ چیز ندارد که در نماز خود را بپوشاند، با گل خود را بپوشاند و نماز بخواند.
مسأله 794 - اگر چیزى ندارد که در نماز خود را با آن بپوشاند چنانچه احتمال دهد که پیدا مىکند، بنابر احتیاط واجب باید نماز را تأخیر بیندازد، و اگر چیزى پیدا نکرد، در آخر وقت مطابق وظیفهاش نماز بخواند.
مسأله 795 - کسى که مىخواهد نماز بخواند، اگر براى پوشاندن خود حتّىبرگ درخت و علف نداشته باشد و احتمال ندهد، که تا آخر وقت چیزى پیدا کند که خود را با آن بپوشاند، در صورتى که نامحرم او را مىبیند باید نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود بپوشاند و اگر کسى او را نمىبیند، ایستاده نماز بخواند و جلوى خود را با دست بپوشاند و در هر صورت رکوع و سجود را با اشاره انجام مىدهد و براى سجود سر را قدرى پایینتر مىآورد.
شرایط لباس نمازگزار
مسأله 796 - لباس نمازگزار شش شرط دارد: اوّل آن که پاک باشد. دوم آن که مباح (غیر غصبى) باشد. سوم آن که از اجزاء مردار نباشد. چهارم آن که از حیوان حرام گوشت نباشد. پنجم و ششم آن که اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابریشم خالص و طلاباف نباشد. و تفصیل اینها در مسائل آینده گفته مىشود.
شرط اوّل
مسأله 797 - لباس نمازگزار باید پاک باشد و اگر کسى عمداً با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 798 - کسى که نمىداند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل مىباشد.
مسأله 799 - اگر به واسطه تقصیر در ندانستن مسأله، چیز نجسى را نداند نجس است و با آن نماز بخواند نمازش باطل است.
مسأله 800 - اگر نداند که بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نماز او صحیح است، ولى احتیاط مستحب آن است که اگر وقت دارد، دوباره آن نماز را بخواند.
مسأله 801 - اگر فراموش کند که بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا بعد از آن یادش بیاید باید نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نماید.
مسأله 802 - کسى که در وسعت وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز، بدن یا لباس او نجس شود و پیش از آن که چیزى از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود که نجس شده، یا بفهمد بدن یا لباس او نجس است و شکّ کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتى که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس یا بیرون آوردن آن، نماز را به هم نمىزند، باید در بین نماز بدن یا لباس را آب بکشد یا لباس را عوض نماید یا اگر چیز دیگرى عورت او را پوشانده، لباس را بیرون آورد، ولى چنانچه طورى باشد که اگر بدن یا لباس را آب بکشد یا لباس را عوض کند یا بیرون آورد، نماز به هم مىخورد و اگر لباس را بیرون آورد برهنه مىماند، باید نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند.
مسأله 803 - کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز لباس او نجس شود و پیش از آن که چیزى از نماز را با نجاست بخواند بفهمد که نجس شده، یا بفهمد که لباس او نجس است و شکّ کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتى که آب کشیدن یا عوض کردن یا بیرون آوردن لباس، نماز را به هم نمىزند و مىتواند لباس را بیرون آورد، باید لباس را آب بکشد یا عوض کند، یا اگر چیز دیگرى عورت او را پوشانده، لباس را بیرون آورد و نماز را تمام کند، امّا اگر چیز دیگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمىتواند آب بکشد یا عوض کند، اگر وقت ندارد با همان لباس نجس نماز بخواند و اگر وقت وسعت دارد نماز را رها کند و با لباس طاهر دوباره نماز بخواند. ولى چنانچه طورى است که اگر لباس را آب بکشد یا عوض کند، نماز به هم مىخورد و بواسطه سرما و مانند آن نمىتواند لباس را بیرون آورد، باید با همان حال نماز را تمام کند و نمازش صحیح است.
مسأله 804 - کسى که در تنگى وقت مشغول نماز است، اگر در بین نماز بدن او نجس شود و پیش از آن که چیزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود که نجس شده، یا بفهمد بدن او نجس است و شکّ کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده در صورتى که آب کشیدن بدن نماز را به هم نمىزند، باید آب بکشد و اگر نماز را بهم مىزند، باید با همان حال نماز را تمام کند و نماز او صحیح است.
مسأله 805 - کسى که در پاک بودن بدن یا لباس خود شکّ دارد چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن یا لباسش نجس بوده، نماز او صحیح است.
مسأله 806 - اگر بدن یا لباس را آب بکشد و یقین کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک نشده، نمازش صحیح است.
مسأله 807 - اگر خونى در بدن یا لباس خود ببیند و یقین کند که از خونهاى نجس نیست، مثلاً یقین کند که خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهایى بوده که نمىشود با آن نماز خواند، نماز او صحیح است.
مسأله 808 - هرگاه یقین کند خونى که در بدن یا لباس اوست خون نجسى است که نماز با آن صحیح است، مثلاً یقین کند خون زخم و دُمَل است، اگر چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده که نماز با آن باطل است نمازش صحیح است.
مسأله 809 - اگر نجس بودن چیزى را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید، نماز او صحیح است. ولى اگر بدنش با رطوبت به چیزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و بدون این که خود را آب بکشد، غسل کند و نماز بخواند، بنابر احتیاط غسل و نمازش باطل است؛ مگر اینکه با غسل کردن بدن هم پاک شود. و نیز اگر جایى از اعضاى وضو با رطوبت به چیزى که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و پیش از آن که آنجا را آب بکشد، وضو بگیرد و نماز بخواند، بنابر احتیاط وضو و نمازش باطل مىباشد؛ مگر اینکه با وضو گرفتن اعضاء وضو نیز پاک شود.
مسأله 810 - کسى که یک لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب کشیدن یکى از آنها آب داشته باشد، باید بدن را آب بکشد و با لباس نجس نماز بخواند.
مسأله 811 - کسى که غیر از لباس نجس، لباس دیگرى ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمىدهد که لباس پاک پیدا کند با لباس نجس نماز بخواند.
مسأله 812 - کسى که دو لباس دارد، اگر بداند یکى از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بکشد و نداند کدام یک آنهاست، چنانچه وقت دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند. مثلاً اگر مىخواهد نماز ظهر و عصر بخواند باید با هر کدام یک نماز ظهر و یک نماز عصر بخواند ولى اگر وقت تنگ است با یکى از دو لباس نماز بخواند کافى است.
شرط دوم
مسأله 813 - لباس نمازگزار بنابر احتیاط واجب باید مباح باشد و کسى که مىداند پوشیدن لباس غصبى حرام است، اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند، بنابر احتیاط واجب آن نماز را با لباس غیر غصبى اعاده نماید. ولى غصبى بودن چیزهایى که به تنهایى عورت را نمىپوشاند و همچنین چیزهایى که فعلاً نمازگزار آنها را نپوشیده مانند دستمالى که در جیب گذاشته، اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانید به نماز ضررى نمىزند هر چند احتیاط در ترک است.
مسأله 814 - کسى که مىداند پوشیدن لباس غصبى حرام است، ولى نمىداند نماز را باطل مىکند، اگر عمداً با لباس غصبى نماز بخواند بنابر احتیاط واجب آن نماز را با لباس غیر غصبى بخواند.
مسأله 815 - اگر نداند یا فراموش کند که لباس او غصبى است و با آن نماز بخواند نمازش صحیح است، ولى اگر خودش آن لباس را غصب کرده باشد و بعداً فراموش کرده و با آن نماز خوانده به احتیاط واجب باید آن نماز را اعاده کند.
مسأله 816 - اگر نداند یا فراموش کند که لباس او غصبى است و در بین نماز بفهمد چنانچه چیز دیگرى عورت او را پوشانده است و مىتواند فوراً یا بدون این که پى در پى بودن نماز به هم بخورد، لباس غصبى را بیرون آورد، باید آن را بیرون آورد و نمازش صحیح است و اگر چیز دیگرى عورت او را نپوشانده یا نمىتواند لباس غصبى را فوراً بیرون آورد، یا اگر بیرون آورد پى در پى بودن نماز به هم مىخورد در صورتى که به مقدار یک رکعت هم وقت داشته باشد باید نماز را بشکند و با لباس غیر غصبى نماز بخواند و اگر به این مقدار وقت ندارد، با همان لباس نماز را تمام کند و قضا نماید.
مسأله 817 - اگر کسى براى حفظ جانش با لباس غصبى نماز بخواند، یا مثلاً براى این که دزد لباس غصبى را نبرد با آن نماز بخواند، نمازش صحیح است، مگر اینکه خودش غاصب باشد.
مسأله 818 - اگر با عین پولى که خمس یا زکات آن را نداده لباس بخرد، نماز خواندن در آن لباس باطل است، مگر اینکه در حال نماز التفات به غصبى بودن لباس نداشته باشد و همچنین اگر حکم مسأله را نداند.
شرط سوم
مسأله 819 - لباس نمازگزار باید از اجزاء حیوان مردهاى که خون جهنده دارد، یعنى حیوانى که اگر رگش را ببرند خون از آن جستن مىکند، نباشد. بلکه اگر از حیوان مردهاى مانند ماهى، که خون جهنده ندارد لباس تهیه کند، احتیاط مستحب آن است که با آن نماز نخواند.
مسأله 820 - بنا بر احتیاط واجب باید چیزى از مردار مانند گوشت و پوست آن که روح داشته، همراه نمازگزار نباشد، گرچه لباس او هم نباشد.
مسأله 821 - اگر چیزى از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم که روح ندارد همراه نمازگزار باشد، یا با لباسى که از آنها تهیه کردهاند، نماز بخواند نمازش صحیح است.
شرط چهارم
مسأله 822 - لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد و اگر مویى از آن هم همراه نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
مسأله 823 - اگر آب دهان یا بینى یا رطوبت دیگرى از حیوان حرام گوشت مانند گربه بر بدن یا لباس نمازگزار باشد چنانچه تر باشد نماز باطل و اگر خشک شده و عین آن برطرف شده باشد، نماز صحیح است.
مسأله 824 - اگر مو و عرق و آب دهان کسى بر بدن یا لباس نمازگزار باشد اشکال ندارد. و همچنین است اگر مروارید و موم و عسل همراه او باشد.
مسأله 825 - اگر شکّ داشته باشد که لباسى از حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت، چه در کشورهاى اسلامى تهیه شده باشد چه در کشورهاى غیر اسلامى، نماز خواندن با آن مانعى ندارد.
مسأله 826 - اگر انسان احتمال دهد تکمه صدفى و مانند آن از حیوان است نماز خواندن با آن مانعى ندارد و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد نماز خواندن با آن مانع ندارد.
مسأله 827 - با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشکال ندارد.
مسأله 828 - اگر با لباسى که نمىداند از حیوان حرام گوشت است نماز بخواند نمازش صحیح است، ولى اگر فراموش کرده باشد، بنابر احتیاط مستحب آن نماز را دوباره بخواند.
شرط پنجم
مسأله 829 - پوشیدن لباس طلاباف براى مرد حرام و نماز با آن باطل است ولىبراى زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
مسأله 830 - زینت کردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست کردن و بستن ساعت مچى طلا به دست براى مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خوددارى کند ولى زینت کردن به طلا، براى زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
مسأله 831 - اگر مردى نداند یا فراموش کند که انگشترى یا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند نمازش صحیح است.
مسأله 832 - اگر انگشتر یا زنجیز طلا و مانند آن به همراه مرد باشد ولى آن را نپوشیده باشد، اشکال ندارد و نماز را باطل نمىکند.
شرط ششم
مسأله 833 - لباس مرد نمازگزار نباید از ابریشم خالص باشد و در غیر نماز هم پوشیدن آن براى مرد حرام است و چیزى که پوشش لازم نمازگزار راتأمین نمىکند مانند کمربند و عرقچین نیز به احتیاط واجب نباید از ابریشم خالص باشد.
مسأله 834 - اگر آستر تمام لباس یا آستر مقدارى از آن ابریشم خالص باشد، پوشیدن آن براى مرد حرام و نماز در آن باطل است.
مسأله 835 - لباسى را که نمىداند از ابریشم خالص است یا چیز دیگر، پوشیدن آن اشکال ندارد و نماز با آن صحیح است.
مسأله 836 - دستمال ابریشمى و مانند آن اگر در جیب مرد باشد اشکال ندارد و نماز را باطل نمىکند.
مسأله 837 - پوشیدن لباس ابریشمى براى زن در نماز و غیر نماز اشکال ندارد.
مسأله 838 - پوشیدن لباس غصبى و ابریشمى خالص و طلاباف و لباسى که از مردار یا حیوان حرام گوشت تهیه شده در حال ناچارى مانعى ندارد. و نیز کسى که لباس دیگرى غیر از اینها ندارد و تا آخر وقت هم نمىتواند تهیه کند، مىتواند با این لباسها نماز بخواند.
مسأله 839 - اگر چیزى ندارد که در نماز عورت خود را با آن بپوشاند، واجب است اگرچه به کرایه یا خریدارى باشد، تهیه نماید. ولى اگر تهیه آن به قدرى پول لازم دارد که نسبت به دارایى او زیاد است، یا طورى است که اگر پول را به مصرف لباس برساند، به حال او ضرر دارد، مىتواند به دستورى که براى برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسأله 840 - کسى که لباس ندارد اگر دیگرى لباس به او ببخشد یا عاریه دهد، چنانچه قبول کردن آن براى او مشقّت نداشته باشد، باید قبول کند بلکه اگر عاریه کردن یا طلب بخشش براى او سخت نیست باید از کسى که لباس دارد، طلب بخشش یا عاریه نماید.
مسأله 841 - بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت که پارچه یا رنگ یا دوخت آن براى کسى که مىخواهد آن را بپوشد معمول نیست، خوددارى کند ولى اگر با آن لباس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 842 - احتیاط واجب آن است که در بیرون از خانه مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه نپوشد، ولى اگر با آن لباس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 843 - کسى که باید خوابیده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف یا تشک او نجس یا ابریشم خالص یا از اجزاء حیوان حرام گوشت باشد، احتیاط واجب آن است که در نماز خود را با آنها نپوشاند.
مواردى که لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاک باشد
مسأله 844 - در سه صورت که تفصیل آنها بعداً گفته مىشود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
اوّل: آن که بواسطه زخم یا جراحت یا دُمَلى که در بدن او است لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم که تقریباً به اندازه انگشت سبّابه مىشود به خون آلوده باشد.
سوم: آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
اوّل: آن که لباسهاى کوچک او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد.
دوم: آن که لباس زنى که پرستار بچّه است نجس شده باشد و احکام این پنج صورت مفصّلاً در مسائل بعد گفته مىشود.
مسأله 845 - اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون زخم یا جراحت یا دُمَل باشد چنانچه طورى است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس براى بیشتر مردم یا براى خصوص او سخت است، تا وقتى که زخم یا جراحت یا دُمَل خوب نشده است، مىتواند با آن خون نماز بخواند و همچنین است اگر چرکى که با خون بیرون آمده یا دوایى که روى زخم گذاشتهاند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد.
مسأله 846 - اگر خون زخمى که به زودى خوب مىشود و شستن آن آسان است، در بدن یا لباس نمازگزار باشد، اگر از مقدار درهم زیادتر باشد باید براى نماز آن را آب بکشد.
مسأله 847 - اگر جایى از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود، جایز نیست با آن نماز بخواند. ولى اگر مقدارى از بدن یا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده مىشود به رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعى ندارد.
مسأله 848 - اگر از زخمى که توى دهان و بینى و مانند اینهاست خونى به بدن یا لباس برسد، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند، ولى با خون بواسیر مىشود نماز خواند مگر اینکه دانههایش در داخل باشد که به احتیاط واجب نمىشود با آن نماز خواند.
مسأله 849 - کسى که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونى ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، با آن نماز خواندن اشکال دارد.
مسأله 850 - اگر چند زخم در بدن باشد و به طورى نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود، تا وقتى همه خوب نشدهاند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد. ولى اگر به قدرى از هم دور باشند که هر کدام یک زخم حساب شود، هر کدام که خوب شد، باید براى نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد.
مسأله 851 - اگر سر سوزنى خون حیض یا نفاس، در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتیاط واجب باید خون استحاضه، در بدن یا لباس نمازگزار نباشد، ولى خونهاى دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگرچه در چند جاى بدن و لباس باشد در صورتى که روى هم کمتر از درهم باشد که تقریباً به اندازه انگشت سبّابه مىشود، نماز خواندن با آن اشکال ندارد. ولى احتیاط واجب آن است که از خون سگ و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت اجتناب کند.
مسأله 852 - خونى که به لباس بى آستر بریزد و به پشت آن برسد، یک خون حساب مىشود ولى اگر پشت آن، جدا خونى شود، بنابر احتیاط واجب باید هر کدام را جدا حساب نمود، پس اگر خونى که در پشت و روى لباس است روى هم کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 853 - اگر خون، روى لباسى که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد و یا به آستر بریزد و روى لباس خونى شود، باید هر کدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روى لباس و آستر، کمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 854 - اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد در صورتى که خون و رطوبتى که به آن رسیده به اندازه درهم یا بیشتر شود و اطراف را آلوده کند، نماز با آن باطل است، بلکه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نکند، نماز خواندن با آن اشکال دارد، ولى اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بین برود نماز صحیح است.
مسأله 855 - اگر بدن یا لباس خونى نشود ولى به واسطه رسیدن به خون، نجس شود اگرچه مقدارى که نجس شده کمتر از درهم باشد، نمىشود با آن نماز خواند.
مسأله 856 - اگر خونى که در بدن یا لباس است کمتر از درهم باشد و نجاست دیگرى به آن برسد، مثلاً یک قطره بول روى آن بریزد، نماز خواندن با آن جایز نیست.
مسأله 857 - اگر لباسهاى کوچک نمازگزار مثل عرقچین و جوراب که نمىشود با آنها عورت را پوشانید نجس باشد، چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت درست نشده باشد نماز با آنها صحیح است و نیز اگر با انگشترى نجس نماز بخواند اشکال ندارد.
مسأله 858 - احتیاط آن است که چیز نجسى که با آن مىشود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد، ولى کسى که این مسأله را نمىدانسته و مدّتى این طور نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا کند.
مسأله 859 - زنى که پرستار بچّه است و بیشتر از یک لباس ندارد، هرگاه شبانه روزى یک مرتبه لباس خود را آب بکشد، اگرچه تا یک روز دیگر لباسش به بول بچّه نجس شود، مىتواند با آن لباس نماز بخواند. ولى احتیاط واجب آن است که لباس خود را در شبانه روز یک مرتبه براى اوّلین نمازى که لباسش پیش از آن نجس شده آب بکشد و نیز اگر بیشتر از یک لباس دارد ولى ناچار است که همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزى یک مرتبه به دستورى که گفته شده همه آنها را آب بکشد کافى است.
مستحبّات لباس نمازگزار
مسأله 860 - چند چیز در لباس نمازگزار مستحب است که از آن جمله است: عمامه با تحت الحنک، پوشیدن عبا، لباس سفید و پاکیزهترین لباسها و عطر زدن و دست کردن انگشترى عقیق.
مکروهات لباس نمازگزار
مسأله 861 - چند چیز در لباس نمازگزار مکروه است و از آن جمله است: پوشیدن لباس سیاه و چرک و تنگ و لباس شرابخوار و لباس کسى که از نجاست پرهیز نمىکند و لباسى که نقش صورت دارد و نیز باز بودن تکمههاى لباس و دست کردن انگشترى که نقش صورت دارد مکروه مىباشد.