مسأله 2475 - اگر کسى زنى را براى خود عقد نماید، اگرچه با او نزدیکى نکند، مادر و مادر مادر آن زن و مادر پدر او هرچه بالا روند به آن مرد مَحرَم مى‏شوند.

 مسأله 2476 - اگر زنى را عقد کند و با او نزدیکى نماید، دختر و نوه دخترى و پسرى آن زن هرچه پایین روند، چه در وقت عقد باشند یا بعداً به دنیا بیایند، به آن مرد مَحرَم مى‏شوند.

 مسأله 2477 - اگر با زنى که براى خود عقد کرده نزدیکى هم نکرده باشد، تا وقتى که آن زن در عقد اوست نمى‏تواند با دختر و نوه دخترى و پسرى او ازدواج کند.

 مسأله 2478 - عمّه و خاله پدر و عمّه و خاله پدرِ پدر و عمّه و خاله مادر و عمّه و خاله مادرِ مادر هرچه بالا روند، به انسان محرمند.

 مسأله 2479 - پدر و جدّ شوهر، هرچه بالا روند و پسر و نوه پسرى و دخترى او هرچه پایین آیند، چه در موقع عقد باشند، یا بعداً به دنیا بیایند به زن او محرم هستند.

 مسأله 2480 - اگر زنى را براى خود عقد کند، دائمه باشد یا صیغه، تا وقتى که آن زن در عقد اوست نمى‏تواند با خواهر آن زن ازدواج نماید.

 مسأله 2481 - اگر زن خود را به ترتیبى که در کتاب طلاق گفته مى‏شود طلاق رجعى دهد، در بین عدّه نمى‏تواند خواهر او را عقد نماید، بلکه در عدّه طلاق بائن هم که بعداً بیان مى‏شود، به احتیاط مستحب و در عدّه متعه به احتیاط واجب از ازدواج با خواهر او خوددارى نماید.

 مسأله 2482 - انسان نمى‏تواند بدون اجازه زن خود با خواهرزاده و برادرزاده او ازدواج کند ولى اگر بدون اجازه زنش آنان را عقد نماید و بعداً زن بگوید به آن عقد راضى هستم اشکال ندارد.

 مسأله 2483 - اگر زن بفهمد شوهر، برادرزاده یا خواهرزاده او را عقد کرده و حرفى نزند، چنانچه بعداً رضایت ندهد عقد آنان باطل است، بلکه اگر از حرف نزدنش معلوم باشد که باطناً راضى بوده احتیاط واجب آن است که شوهرش از برادرزاده او جدا شود مگر آن که اجازه دهد.

 مسأله 2484 - اگر انسان پیش از آن که دختر عمّه یا دختر خاله خود را بگیرد با مادر آنان زنا کند، دیگر نمى‏تواند با آنان ازدواج نماید.

 مسأله 2485 - اگر با دختر عمّه یا دختر خاله خود ازدواج نماید، اگر پیش از آن که با آنان نزدیکى کند با مادرشان زنا نماید بنابر احتیاط واجب با طلاق دادن جدا شود. امّا اگر زنا بعد از نزدیکى بود موجب جدایى نمى‏شود.

 مسأله 2486 - اگر با زنى غیر از عمّه و خاله خود زنا کند، احتیاط واجب آن است که با دختر او ازدواج نکند، ولى اگر زنى را عقد نماید و با او نزدیکى کند بعد با مادر او زنا کند، آن زن بر او حرام نمى‏شود، امّا اگر پیش از آن که با او نزدیکى کند با مادر او زنا نماید، احتیاط واجب آن است که از آن زن جدا شود.

 مسأله 2487 - زن مسلمان نمى‏تواند به عقد کافر درآید، مرد مسلمان هم نمى‏تواند با زنهاى کافره غیر کتابیه به طور دائم ازدواج کند و به احتیاط مستحب ازدواج دائم با زنهاى کافره اهل کتاب نیز جایز نیست ولى صیغه کردن زنهاى اهل کتاب مانند یهود و نصارى مانعى ندارد.

 مسأله 2488 - اگر با زنى که در عدّه طلاق رجعى است زنا کند بنابر احتیاط واجب آن زن بر او حرام مى‏شود و اگر با زنى که در عدّه متعه، یا طلاق بائن، یا عدّه وفات است زنا کند، بعداً مى‏تواند او را عقد نماید، اگرچه احتیاط مستحب آن است که با او ازدواج نکند و معناى طلاق رجعى و طلاق بائن و عدّه متعه و عدّه وفات در احکام طلاق گفته خواهد شد.

 مسأله 2489 - اگر با زن بى‏شوهرى که در عدّه نیست زنا کند، بنابر احتیاط واجب نمى‏تواند پیش از آن که آن زن توبه کند با او ازدواج نماید، ولى شخص دیگرى اگر بخواهد با آن زن پیش از توبه کردنش ازدواج کند اشکال ندارد، مگر در صورتى که آن زن مشهور به زنا باشد که بنابر احتیاط واجب ازدواج با او قبل از توبه‏اش جایز نیست، و همچنین است ازدواج با مرد مشهور به زنا قبل از آن که توبه کند، و احتیاط مستحب آن است که اگر بخواهد با زن زناکار ازدواج کند صبر نماید تا آن زن حیض ببیند، بعد او را به عقد خود در آورد، خواه خود با او زنا کرده باشد یا دیگرى.

 مسأله 2490 - اگر زنى را که در عدّه دیگرى است براى خود عقد کند، چنانچه مرد و زن، یا یکى از آنان بدانند که عدّه زن تمام نشده و بدانند عقد کردن زن در عدّه حرام است آن زن بر او حرام مى‏شود، اگرچه مرد بعد از عقد با آن زن نزدیکى نکرده باشد.

 مسأله 2491 - اگر زنى را براى خود عقد کند و بعد معلوم شود که در عدّه بوده چنانچه هیچ کدام نمى‏دانسته‏اند زن در عدّه است و نمى‏دانسته‏اند که عقد کردن زن در عدّه حرام است، در صورتى که مرد با او نزدیکى کرده باشد و نزدیکى قبل از پایان عده باشد، آن زن بر او حرام مى‏شود. در غیر این صورت عقد باطل است، امّا زن حرام ابدى نیست.

 مسأله 2492 - اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و با او ازدواج کند، باید از او جدا شود و بعداً هم نمى‏تواند او را براى خود عقد کند.

 مسأله 2493 - زن شوهردار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمى‏شود و چنانچه توبه نکند و بر عمل خود باقى باشد، بهتر است که شوهر، او را طلاق دهد ولى باید مهرش را بدهد.

 مسأله 2494 - زنى را که طلاق داده‏اند و زنى که صیغه بوده و شوهرش مدّت او را بخشیده یا مدّتش تمام شده، چنانچه بعد از مدّتى شوهر کند و بعد شکّ کند که موقع عقدِ شوهرِ دوم عدّه شوهرِ اوّل تمام بوده یا نه، باید به شکّ خود اعتنا نکند.

 مسأله 2495 - مادر و خواهر و دختر پسرى که لواط داده بر لواط کننده حرام است، خواه لواط دهنده بالغ باشد یا نابالغ، ولى اگر لواط کننده نابالغ باشد حرام نمى‏شود. همچنین اگر گمان کند که دخول شده، یا شکّ کند که دخول شده یا نه، بر او حرام نمى‏شوند.

 مسأله 2496 - اگر با مادر یا خواهر یا دختر کسى ازدواج نماید و بعد از ازدواج با آن کس لواط کند آنها بر او حرام نمى‏شوند.

 مسأله 2497 - اگر کسى در حال احرام حج یا عمره با زنى ازدواج نماید عقد او باطل است و چنانچه مى‏دانسته که زن گرفتن بر او حرام است، دیگر نمى‏تواند آن زن را عقد کند.

 مسأله 2498 - اگر زنى که در حال احرام است با مردى که در حال احرام نیست ازدواج کند عقد او باطل است و اگر زن مى‏دانسته که ازدواج کردن در حال احرام حرام است احتیاط واجب آن است که بعداً با آن مرد ازدواج نکند.

 مسأله 2499 - اگر مرد طواف نساء را که یکى از کارهاى حج است بجا نیاورد، زنش که بواسطه مُحرِم شدن بر او حرام شده بود حلال نمى‏شود و نیز اگر زن طواف نساء نکند، شوهرش بر او حلال نمى‏شود، ولى اگر بعداً طواف نساء را انجام دهند به یکدیگر حلال مى‏شوند.

 مسأله 2500 - اگر کسى دختر نابالغى را براى خود عقد کند و پیش از آن که نُه سال دختر تمام شود، با او نزدیکى و دخول کند، چنانچه او را افضا نماید باید دیه او را بدهد. امّا حرمت ابدى نمى‏آورد و لازم نیست طلاقش بدهد، بلکه چنانچه صحّت یافت مى‏تواند با او نزدیکى کند.

 مسأله 2501 - زنى را که سه مرتبه طلاق داده‏اند بر شوهرش حرام مى‏شود، ولى اگر با شرایطى که در کتاب طلاق گفته مى‏شود با مرد دیگرى ازدواج کند، شوهر اوّل مى‏تواند دوباره او را براى خود عقد نماید.