در صورت اوّل تا سی روز اگر مردّد بماند نمازش قصر است و روزه ندارد و از روز سی و یکم به بعد نماز تمام است و روزه هم دارد. در صورت دوم نسبت به گذشته، حکمش همان است که بیان شد و نسبت به آینده، اگر ده روز و بیشتر مى ماند نمازش تمام است و روزه هم بگیرد و اگر کمتر از ده روز است، نمازش قصر است و روزه هم ندارد، بعداً قضا نماید.